عوامل پیشگویی کننده الگوهای ارتباطی مادر و کودک در مراجعین به بیمارستان شهید مدنی شهر خرم آباد در سال 1391
کیفیت ارتباط مادر وکودک نقش بسزایی درشکل گیری شخصیت، عملکرد اجتماعی و بهداشت روان کودک درآینده دارد. این پژوهش با هدف بررسی الگوهای ارتباطی مادر و کودک و عوامل پیشگویی کننده آن طراحی شده است.
در این مطالعه مقطعی 110 مادر مراجعه کننده به بیمارستان کودکان شهر خرم آباد به روش نمونه گیری متوالی وارد مطالعه شدند. ابراز گردآوری اطلاعات پرسشنامه ارزیابی رابطه والد و کودک (MCRE) بود. ابتدا نقطه نظرات مادران را در 4 حیطه پذیرش فرزند، بیش حمایتگری، سهل گیری افراطی و طرد فرزند مورد بررسی قرار گرفت. سپس با توجه به نقطه برش هرحیطه، نوع الگوی ارتباطی تعیین شد. از آزمون دقیق فیشر و تحلیل رگرسیون خطی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.
بالا بردن سطح آگاهی مادران از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی می تواند مهارت پرورش صحیح فرزند را افزایش داده و منجر به پرورش مهارت های اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری کودکان در آینده شود.
میانگین سنی مادران 64/6± 6/28 سال بود. الگوی ارتباطی4/66% مادران بیش حمایتگری و 1/19% آنها سهل انگاری افراطی بود. 8/12% از الگوی پذیرش فرزند و 8/1% ازالگوی ارتباطی طرد فرزند پیروی می کردند. بین متغیرهای سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و نوع بارداری و همچنین محل سکونت ماردران با نوع الگوی ارتباطی آنها ارتباط آماری معنادار دیده شد (05/0< P). در تحلیل رگرسیون خطی مهمترین فاکتور پیشگویی کننده نوع الگوی ارتباطی، تک والدی بودن و بارداری برنامه ریزی نشده بود.
الگوهای ارتباطی ، مادر ، کودک ، خرم آباد
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.