طراحی و ساخت سازه ژنی نوترکیب بیان کننده ژن حفاظت کننده سلولی

ساخت سازه نوترکیبMT1-pccDNA3.1 و ورود موفق آن به درون سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند به عنوان یکی از راهبردهای محافظت سلول های پیوندی از مرگ سلولی پیشنهاد گردد و ممکن است بتواند راه کاری جدید در راستای ارتقاء کارآمدی سلول درمانی بعد از پیوند را فراهم آورد.
سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان انسان جداسازی و توسط روش فلوسایتومتری تایید شدند. توالی کامل cDNA ژن MT1 جداسازی شد و برای وارد شدن در وکتور پلاسمیدی pcDNA 3.1 مورد استفاده قرار گرفت. سازه ژنی نوترکیب ایجاد شده، به روش لیپوفکشن وارد MSCs گردید. بیان MT1 توسط RT-PCR و لکه گذاری وسترن پایش شد.
ژن MT1 انسانی نوترکیب با موفقیت در وکتور pcDNA کلون گردید و درست قرار گرفتن ژن در قالب صحیح درون وکتور به وسیله تعیین توالی DNA تایید شد. افزایش بیان MT1 در MSCs به وسیله روش های RT-PCR و لکه گذاری وسترن مورد تایید قرار گرفت. این نتایج نشان دهنده بیان موقت MT1 در MSCs بود.
دست ورزی ژنتیکی یک راهبرد موثر برای حفاظت سلول ها در برابر آسیب های محیطی و بالا بردن توانمندی آنان در استفاده های درمانی است. به منظور جلوگیری از عوارض ناخواسته ای همچون ایجاد بدخیمی ها، دست کاری ژنتیکی و افزایش بیان ژن های حاصل از آن می بایست به صورت موقت باشد. هدف از انجام این پژوهش، کلونینگ و افزایش بیان ژن محافظ سلولی «متالوتیونین یک» (MT1) انسانی به صورت موقت در سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) با استفاده از سیستم بیانی پلاسمیدی و استفاده از وکتور pcDNA 3.1 بود. این افزایش بیان به منظور افزایش مقاومت سلول های مزانشیمی نسبت به آسیب های محیطی و... است.