کریزین سمیت عصبی ناشی از آکریل آمید را در مطالعات برون تنی و درون تنی کاهش داد

آکریل آمید یک ترکیب شیمیایی صنعتی سمی می باشد که باعث ایجاد سمیت عصبی می گردد. از مشخصات این سمیت دژنراسیون نورونهای محیطی و مرکزی می باشد. کریزین یک ترکیب فلاونوئیدی طبیعی می باشد که از نظر بیولوژیکی فعال است. اثرات آنتی اکسیدانی و محافظت عصبی آن مشخش شده است.

در این مطالعه اثرات احتمالی کریزین در سمیت ناشی از آکریل آمید در مدلهای برون تنی و درون تنی ارزیابی شد. سلولهای PC12 به عنوان مدل مناسب برون تنی مورد استفاده قرار گرفتند. سلولها در مجاورت کریزین (μm5-5/0) به مدت 12و 24 ساعت قرار گرفتند. سپس آکریل آمید در غلظت 50 IC به سلولها افزوده شد. در نهایت درصد سلولهای زنده با استفاده از روش (4 و 5 دی متیل تیازول-2- ایل)2-5 دی فنیل تترازولیوم ارزیابی شد. در بخش درون تنی رت های ویستار نر آکریل آمید (mg/kg 50 به صورت داخل صفاقی به مدت 11 روز) به تنهایی یا همراه با کریزین (mg/kg 50 و 25، 12.5) دریافت نمودند. در انتهای درمان، شاخص حرکتی در حیوانات ارزیابی شد.

آکریل آمید درصد سلولهای زنده را کاهش داد و پیش درمانی با کریزین (μm5-5/0) به صورت قابل توجهی سمیت سلولی ناشی از آکریل آمید را وابسته به زمان و وابسته به غلظت کاهش داد. در رت های ویستار، تجویز آکریل آمید باعث اختلالات حرکتی شدید شد اما درمان با کریزین (mg/kg 50) سمیت عصبی ناشی از آکریل آمید را در حیوانات بهبود بخشید.
نتیجه گیری کلی: در مطالعه کنونی، کریزین اثرات محافظت عصبی در سلولهای PC12 و همچنین رت های ویستار نشان داد.