مروری بر روش های بهبود خواص مکانیکی پیشرانه های جامد مرکب بر پایه GAP (علمی-ترویجی)

پیشرانه های جامد مرکب بر پایه بایندر پلیمری گلیسیدیل آزید (GAP)، به دلیل انرژی زیاد این پلیمر، عملکرد بالایی دارند. از طرفی وجود گروه-های جانبی و مزدوج آزید در ساختار آن، انعطاف پذیری پلیمر را کاهش می دهد و لذا پیشرانه های بر پایه بایندر GAP، خواص مکانیکی ضعیفی (به ویژه در دمای پایین) دارند. در این مقاله روش های بهبود خواص مکانیکی پیشرانه های جامد مرکب بر پایه GAP با تغییر در نوع و مقدار اجزاء ترکیب مانند عامل پخت، اتصال دهنده عرضی، نرم کننده، و یا با به کارگیری فرایندهای مختلف از جمله کوپلیمر کردن تشریح شده و در ادامه ضمن بیان نقش عوامل پیوندی در بهبود خواص مکانیکی، عوامل پیوندی مناسب برای این پیشرانه ها معرفی شده و اثر آنها با اثر پیش پوشش دار کردن ذرات اکسیدکننده مقایسه شده است.