تاثیرات جانشینی پودر ماهی با کنسانتره پروتئینی سبوس برنج در رشد، زنده مانی و ترکیب اسید های آمینه بدن آلوین ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

استفاده از منابع پروتئین حیوانی در جیره ماهیان پرورشی، به علت افزایش قیمت و مشکلات محیطی و بهداشتی، به طور درخور توجهی کاهش خواهد یافت. تحقیقات اخیر در مورد تغذیه ماهیان به سمت توسعه غذاهای تجارتی با سطوح پایین پودر ماهی و جانشین هایی با ارزش اقتصادی کمتر سوق پیدا کرده است. در این تحقیق نخست، کنسانتره پروتئینی از سبوس برنج به روش قلیایی تولید شد و سپس در جیره غذایی آلوین ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با نسبت های 10، 25 و 35 درصد جانشینی استفاده شد. لارو ماهیان از ابتدای تغذیه فعال به مدت 30 روز با جیره های تهیه شده تغذیه شدند. میزان بازماندگی در تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود، ولی بین سایر تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بیشترین میزان SGR، وزن نهایی و درصد افزایش وزن در تیمار RBPC10 به دست آمد که به طور معنی داری (P<0.05) بیشتر از دیگر تیمارها و حتی بیشتر از تیمار شاهد بود. بیشترین و کمترین نرخ بازده پروتئین (PER) و نرخ بازده چربی (LER) به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار RBPC35 مشاهده شد (P<0.05)، ولی بین تیمارهای RBPC25 و RBPC10 تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>0.05). آنالیز تقریبی لاشه آلوین ماهیان بیشترین میزان لیپید و کمترین میزان پروتئین را در تیمار 35 درصد جانشینی نشان داد (P<0.05). لاشه آلوین ماهیان قزل آلای تغذیه شده با تیمارهای جانشینی تغییرات جزئی را در بعضی از اسیدهای آمینه نشان داد. اسید آمینه گلایسین در سطوح بالای جانشینی با RBPC بیشتر از بقیه تیمارها بود. هیستدین از اسیدهای آمینه ضروری در سطوح بالای جانشینی نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد. اسید آمینه لیزین در تیمار RBPC-35 نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش نشان داد (P<0.05). بر اساس نتایج رشد و ترکیب بدنی تیمار، جانشینی کنسانتره پروتئینی سبوس برنج تا سطح 25 درصد برای لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان مناسب است.