اثرات سطوح مختلف دانه کامل سویا برعملکرد گاوهای شیری هلشتاین شیرده در اوایل دوره شیردهی

به منظور مقایسه اثرات سطوح مختلف دانه سویا برعملکرد گاوهای شیری هلشتاین شیرده در اوایل شیردهی،15راس گاو چند بار زایش کرده با میانگین وزن 50±630کیلوگرم و روزهای شیردهی 40±50روز انتخاب و براساس فاصله از زایش به سه جیره آزمایشی(تیمارها) به طور تصادفی اختصاص یافتند. جیره ها کاملا مخلوط شده و در حد اشتها تغذیه شدند. گاوها سه بار در روز دوشیده و تولید شیر روزانه ثبت و نمونه گیری شیر جهت تعیین ترکیبات به صورت هفتگی و نمونه گیری خون و مایع شکمبه در هفته پایانی انجام شد. میانگین ماده خشک مصرفی گاوها به طور معنی داری با افزایش سطح دانه سویا افزایش یافت(02/0=P). تولید شیر خام در جیره های حاوی صفر،5/7 و 15درصد دانه سویا به ترتیب9/29، 9/28و 7/28 و تولید شیر تصحیح شده براساس 4درصد چربی به ترتیب4/27، 2/29 و 7/28کیلوگرم در روز بود که اختلاف معنی داری نداشتند. درصد چربی، پروتئین، مواد جامد بدون چربی و کل مواد جامد شیرتحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. میانگین تغییر وزن به ازای وزن بدن به ترتیب 2/0، 8/1 و2/4درصد بود که تفاوت معنی داری داشت. کل فعالیت جویدن به ازای کیلوگرم ماده خشک مصرفی در جیره حاوی 5/7درصد دانه سویا به طور معنی داری کاهش یافت. غلظت متابولیت های خون بجز گلوکز و فسفر در بین جیره ها اختلاف معنی داری نداشتند، با توجه به افزایش تغییر وزن بدن و بهبود امتیاز وضعیت بدنی در جیره های حاوی دانه سویا و همچنین مقدار انرژی مندرج در جداولNRC(2001،دانه سویا می تواند مشکل کمبود انرژی در گاوهای شیری شیرده را مرتفع سازد.