مقایسه اثربخشی «آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری» و«آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی» بر افزایش کیفیت زندگی خانواده

هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی «آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری» و «آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی» بر افزایش کیفیت زندگی خانواده بیماران پایانی بود.
روش تحقیق از نوع آزمایشی(تجربی) و طرح پژوهشی از نوع نیمه آزمایشی(نیمه تجربی)سه گروهی-انتخاب تصادفی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. بستگان 30 بیمار پایانی بستری در بیمارستان آیت الله... خوانساری اراک به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفری، شامل دو گروه آزمایش که گروه اول: آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری و گروه دوم: آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی را دریافت کردند و گروه کنترل گمارده شدند. گروه های آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش های گروهی را دریافت کردند. در پیش آزمون، پس آزمون و دو ماه پس از پایان آموزش، آزمودنی ها به پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREEF) پاسخ دادند و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد.
یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری با آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی بر کیفیت زندگی خانواده 01/0p<) در مرحله پیگیری وجود دارد.
آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری و آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی،هر دو بر افزایش کیفیت زندگی خانواده بیماران پایانی موثر هستند اما روش آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری اثربخش تر از آموزش مهارت های ارتباط با بیمار پایانی بر کیفیت زندگی خانواده در مرحله پیگیری است.