جداسازی و تشخیص مولکولی یک گونه باکتری تجزیه کننده نرمال هگزادکان از کمپوست و بررسی کارایی آن در حذف هگزادکان

پیام:
چکیده:
مقدمه
یکی از متداول ترین آلاینده های محیط زیست، هیدروکربن های نفتی می باشد. هم اکنون یکی از مهم ترین و گسترده ترین چالش های زیست محیطی ایران، آلودگی خاک و آبهای زیرزمینی به گازوییل نشت یافته از جایگاه های پخش فرآورده های نفتی است. هدف از این مقاله جداسازی و شناسایی مولکولی یک باکتری تجزیه کننده هگزادکان از کمپوست بوده است.
روش بررسی
در این پژوهش تجربی – آزمایشگاهی نرمال هگزادکان (C16H34) به عنوان آلاینده ی مدل هیدروکربن های گازوییل انتخاب گردید. سپس یک باکتری جدید تجزیه کننده ی نرمال هگزادکان از کمپوست جداسازی و خالص سازی شد. سپس با انجام PCR با روش 16SrDNA باکتری مورد نظر شناسایی شد و توانایی باکتری جهت حذف هگزادکان از محیط معدنی مورد بررسی قرار گرفت.در پایان پاسخ باکتری به غلظت های مختلف شوری (0، 1، 5/2 و 5 درصد) بررسی شد.
یافته ها
بر اساس مورفولوژی، آزمایش های بیوشیمیایی و انجام PCR با روش 16SrDNA این باکتری به نام سراتیا مارسسنس شناسایی شد. پس از 33 روز در دمای 30 درجه ی سلسیوس، 5/63 درصد از هگزادکان توسط باکتری مورد مصرف قرار گرفت و میزان هگزادکان از 90 میلی گرم به 84/32 گرم رسید. همچنین نتایج نشان داد که باکتری مورد نظر در برابر شوری مقاومت بالایی دارد و می تواند در غلظت 5 درصد نمک نیز رشد کند.
نتیجه گیری
این پژوهش نشان می دهد که در شرایط آب و هوایی گرم و خاک نسبتا شور ایران می توان از باکتری سراتیا مارسسنس جهت حذف ترکیبات نفتی به ویژه گازوییل استفاده کرد. به دلیل رشد این باکتری در شوری بالا، نتیجه گرفته شد که این باکتری مقاوم به شوری یا هالوتولرانت می باشد.
زبان:
فارسی
صفحات:
167 تا 178
لینک کوتاه:
magiran.com/p1242012 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!