بررسی کارایی فرایندهای UV/H2O2/ZrO2 و UV/H2O2/SiO2 در حذف نیکل از محیط های آبی

نیکل یکی از آلاینده های مهم ناشی از صنایع مختلف مانند آبکاری و باطری سازی می باشد که حضور آن در محیط زیست مخاطره انگیز است. مطالعه حاضر بر روی حذف نیکل با استفاده از روش اکسیداسیون پیشرفته در حضور نانو ذرات زیرکونیا، سیلیکا و پر اکسید هیدروژن از محلول های مایی متمرکز می باشد.
پس از ساخت پایلوت، کارایی فرایندهای UV/H2O2/ZrO2 و UV/H2O2/SiO2 در حذف نیکل مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهایی مانند زمان تابش، pH، غلظت نیکل، دوزاژ پر اکسید هیدروژن و مقدار نانو ذرات مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین شرایط بهینه راندمان حذف نیکل از فاضلاب واقعی نیز مورد بررسی قرار گرفت.
با افزایش زمان تماس و مقدار نانو ذرات راندمان فرایندها افزایش یافت. افزودن پر اکسید هیدروژن تا مقدار ml 6/0 راندمان فرایندهای UV/H2O2/ZrO2 و UV/H2O2/SiO2 در حذف نیکل را به ترتیب 2/72 درصد و 8/90 درصد بهبود بخشید و مقادیر مازاد بر ml 6/0 راندمان فرایندهای مذکور را به ترتیب 41 درصد و 55 درصد کاهش داد. مقدار pH بهینه برای هر دو فرایند 8 تعیین شد. بیشترین میزان راندمان حذف نیکل از فاضلاب واقعی توسط فرایندهای UV/H2O2/ZrO2 و UV/H2O2/SiO2، به ترتیب 6/60 درصد و 69 درصد بود.
نتایج نشان داد که از فرایندهای UV/H2O2/ZrO2 و UV/H2O2/SiO2 به طور موثری در حذف نیکل از محیط های آبی می توان استفاده نمود.