تاثیر دو روش ارزشیابی عینی ساختار یافته مهارتهای عملی (OSATS) و روش سنتی بر میزان رضایت دانشجویان و ارزیابان

ارزیابی دقیق و عینی صلاحیت بالینی و حرفه ای، یکی از مهم ترین ابعاد آموزش بالینی دانشجویان گروه پزشکی است. آزمون عینی ساختار یافته مهارت های عملی، طیف وسیعی از مهارت های فنی و اساسی را در موقعیت های تجربی ارزیابی می کند. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر به به کارگیری آزمون عینی ساختار یافته مهارتهای عملیOSATS)Objective Structured Assessment of Technical Skills])[و روش ارزیابی سنتی بر میزان رضایت دانشجویان و ارزیابان در دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه ی مداخله ای است. واحدهای مورد پژوهش 45 دانشجوی پرستاری و فوریت های پزشکی بودند که واحد اصول و فنون عملی را اخذ کرده و غیبت بیش از حد مجاز نداشتند و هر دو روش ارزشیابی عملی با ساختار عینی و سنتی در ارزیابی آن ها مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته و چک لیست جمع آوری شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 10 تن از اساتید مجرب مورد ارزیابی قرار گرفت و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 80 درصدتایید شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی زوج و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد میانگین نمره ی رضایت مندی دانشجویان از روش OSATS (3/74) بیشتر از روش سنتی(7/49) است و این تفاوت از نظر آماری معنا دار بود(0001/0.(P<هم چنین میزان رضایتمندی ارزیابان نیز از روش OSATS (3/76)بیشتر از روش سنتی(5/35)بود(0001/0. (P<. 3/93 درصد دانشجویان موافق ادامه ارزشیابی به روش OSATSدر ترم های آینده هستند.
ارزشیابی ساختارمند عینی مهارت های عملی بیش از روش سنتی سبب رضایت دانشجویان می شود. مدرسین نیز نسبت به این نوع ارزشیابی دیدگاه مثبتی دارند.