بررسی «واو ربط» در تصحیح دیوان باباکوهی

در بررسی نسخه های خطی دیوان باباکوهی کمبود، افزایش یا جابه جایی هایی در نگارش «واو ربط» مشاهده می گردد. این امر معلول نوع رسم الخط، سرعت کتابت و بی دقتی کاتبان است که مایه خوانش اشتباه و بدفهمی متن شده و در نسخه مصحح آن نیز راه یافته و بسیاری از ابیات را از معنی و مقصود اصلی مولف دور ساخته است. این مقاله در پی آن است که تاثیر «واو ربط» را از منظر نقد و تصحیح متن در این دیوان بررسی کند.
محدوده بررسی در مقاله حاضر، دیوان باباکوهی و منابع اصلی در انجام این کار دو نسخه خطی، یک نسخه چاپ سنگی و یک نسخه چاپی دیوان است. با مقابله این منابع، همه موارد مشابه در نگارش «واو ربط» بررسی و خطاهای ناشی از آن که به تنها نسخه چاپی این متن راه یافته، با ارائه مدارک، نقد و تصحیح قیاسی شده است. نتایج به دست آمده از این نقد و بررسی، تصحیحاتی را شامل می شود که در سه بخش، کمبود واو ربط (28 مورد)، افزایش واو ربط (17 مورد) و جابه جایی واو ربط (1 مورد) را نشان می دهد. موارد ارائه شده کل مواردی است که در دیوان باباکوهی راه یافته است.