نقش «تکرار» در شعر سبک آذربایجانی

تکرار یکی از مختصات سبکی مهم و پربسامد در شعر سبک آذربایجانی است. از عنصر «تکرار»، در همه قالب ها و موضوعات شعری و در شکل های بسیار متنوع و گوناگون، به شکل ابزاری حرفه ای و تخصصی برای جلوه های بیانی و بصری این شعر فنی استفاده شده است. «تکرار» در همه سطوح و دستگاه های سبکی شعر سبک آذربایجانی -اعم از دستگاه بلاغی، صرفی، نحوی و آوایی- تاثیر مستقیم دارد و موجب توسع صنایع شعری موسیقی شعر، صورتگری های خلاقانه و نیز تازگی زبانی شعر سبک آذربایجانی گشته است. هم چنین تکرار، نقش مهمی در آشنایی زدایی و برجسته سازی کلامی تقویت موسیقی درونی و کناری شعر، افزایش هنرمندی های خلاقانه همراه با تصویرسازی های متنوع و متداخل و موجز -که از ویژگی های سبک آذربایجانی است-، تاکید لحن و مضمون شعر و در نهایت افزایش قدرت تاثیرگذاری شعر بر مخاطب ایفا می کند. در این مقاله کارکردهای زبانی، موسیقایی و هنری عنصر تکرار در شعر سبک آذربایجانی از جنبه های مختلف دستوری، بلاغی و سبک شناختی بررسی شده است.