بررسی رابطه بین خصوصیات جمعیتی علف های هرز و کارایی استفاده از نیتروژن در گندم (Triticum aestivum L.) تحت تاثیر مدیریت تلفیقی کود

به منظور بررسی رابطه بین خصوصیات جمعیتی علف های هرز و به کارگیری نیتروژن در گندم (Triticum aestivum L.) تحت تاثیر مدیریت تلفیقی کود در تراکم های مختلف علف هرز آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز، در سال زراعی 91-1390 انجام شد. تیمار اصلی شامل پنج روش مدیریت تلفیقی کود (شامل 25، 50، 75 درصد کود شیمیایی و هم چنین 100 درصد کود شیمیایی و فقط کود بیولوژیکی) و تیمار فرعی شامل سه تراکم علفهرز خردل وحشی (شامل 7، 14، 21 بوته در مترمربع) بود. نتایج آزمایش نشان داد که روش 75 درصد کود شیمیایی به همراه مجموع کودهای بیولوژیکی در تراکم کم علف هرز بیش ترین وزن خشک و تراکم علف هرز را دارا بود. در روش 100 درصد کود شیمیایی علف های هرز باریک برگ، وزن خشک و تراکم بیش تری در مقایسه با گونه های پهن برگ دارا بودند. در مقابل در روش فقط بیولوژیکی علف های هرز پهن برگ گونه ی غالب بودند. با کاهش درصد کود نیتروژن شیمیایی تنوع گونه ی غالب علف های هرز باریک برگ و پهن برگ کاهش یافت، لذا بیش ترین تنوع درگونه ی غالب علف هرز مربوط به تیمار فقط کود بیولوژیکی بود. با کاهش میزان نیتروژن کودی، شاخص کارایی استفاده از نیتروژن کودی افزایش یافت. به طور کلی شاخص های کارایی استفاده از کود بیش تر تحت تاثیر مقدار کود نیتروژن قرار گرفتند تا تراکم علف هرز. در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش وابستگی به کودهای بیولوژیکی توان رقابتی گندم را در ابتدای دوره ی رشد کاهش داده، لذا باعث افزایش کمیت و تنوع علف های هرز در انتهای دوره ی رشد خواهد شد.