تعیین ارتباط رنوواسکولار امپدنس با وجود و درجه بندی واریس های مری در بیماران سیروز کبدی

واریس مری و خونریزی ناشی از آن یکی از عوارض مهم و کشنده سیروز کبدی می باشد. در حال حاضر اسکرین اندوسکوپیک بیماران جهت تعیین واریس مری انجام می شود. باتوجه به عدم پذیرش انجام آندوسکوپی توسط برخی بیماران و عوارض احتمالی آن و نیز هزینه بر بودن آن، راه حل های جایگزین برای اندوسکوپی پیشنهاد شده است که اندکس سونوداپلر شریان رنال، بدین منظور مورد بررسی قرار گرفت.
64 بیمار سیروز کبدی با عملکرد طبیعی کلیوی انتخاب و تحت آندوسکوپی وسونوگرافی داپلر شریان رنال در سطح شریان اینترلوبولر قرار گرفتند واندکس مقاومت شریان رنوواسکولار(RRI) آنها ثبت گردید.سپس ارتباط مقادیر RRI با وجود واریس های مری وسایز واریس های مری بررسی گردید.
42 بیمار (5/65 درصد بیماران) دارای واریس مری بودند. متوسط مقادیر RRI در بیماران دارای واریس(03/0±68/0) و بدون واریس (04/0±62/0) تفاوت معنی دار داشت(001/P<). همچنین مقادیر RRI بیماران در گروه های سایز واریس کوچک، متوسط وبزرگ تفاوت معنی داری نشان داد (04/P=). در مقادیر(RRI) بالاتر از 67/.، حساسیت، اختصاصی، ارزش اخباری مثبت و منفی به ترتیب 8/73، 7/72، 8/83 و 8/72 درصد برای پیش گویی واریس مری نشان داد. درجهchild سیروز کبدی با وجود واریس مری ارتباط معنی داری داشت (38/0P=) اما با سایز واریس های مری ارتباط معنی داری نشان نداد (0.36P=). مقادیر RRI با درجه child سیروز کبدی ارتباط معنی داری داشت(001/P<).
مقاومت شریان رنال، یک ارتباط مستقیم و قوی با وجود واریس های مری وسایزواریس های مری در بیماران سیروز کبدی دارد. هر چه عملکرد کبدی اختلال بیشتری داشته باشد، احتمال پیدایش واریس مری بیشتر خواهد بود و مقادیر RRI بالاتری نیز بدست می آید.