بررسی رابطه ی بین استفاده از کلوپیدوگرل با میزان خونریزی و نیاز به ترانسفوزیون حین و بعد از عمل پیوند عروق کرونر

کلوپیدوگرل یک داروی ضد پلاکتی است که در میان داروهای قلبی جایگاه مهمی یافته است. کاربرد اصلی این دارو در ترکیب با آسپیرین و در پیشگیری از انسداد در بیمارانی است که تحت استنت گذاری عروق کرونری قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مصرف کلوپیدوگرل بر خونریزی و ترانسفوزیون خون و فراورده های آن حین و بعد از عمل جراحی CABG (Coronary artery bypass graft) بود.
در این مطالعه، 100 بیمار که تحت درمان با کلوپیدوگرل بودند، شرکت داشتند. بیماران با توجه به زمان قطع دارو در 4 دسته قرار می گرفتند. 2، 3، 6-4 و 8-7 روز قبل از عمل فواصلی بودند که هر گروه از بیماران مبادرت به قطع کلوپیدوگرل کردند. میزان خونریزی و ترانسفوزیون خون و فراورده های خونی حین و بعد از عمل جراحی، اندازه گیری و ثبت شد و ارتباط آن با زمان قطع دارو مورد ارزیابی قرار گرفت.
میانگین سن شرکت کنندگان 7/61 سال (محدوده ی 77-50 سال) بود. بین زمان قطع دارو قبل از عمل CABG و میزان خونریزی حین و بعد از عمل، ترانسفوزیون خون حین و بعد از عمل و ترانسفوزیون فراورده ی خونی حین و بعد از عمل ارتباط معکوس وجود داشت (050/0 > P و r به ترتیب 750/0-، 695/0-، 654/0-، 545/0-، 556/0- و 475/0- بود).
بین زمان قطع کلوپیدوگرل قبل از عمل جراحی با خونریزی و ترانسفوزیون خون حین و بعد از عمل جراحی ارتباط معکوس وجود داشت. با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که بین مصرف کلوپیدوگرل قبل از عمل CABG و خونریزی حین و بعد از عمل ارتباط وجود دارد.