بررسی رابطه بین پلی فارماسی و عوامل اجتماعی- مردم شناسی در سالمندان آسایشگاه خیریه کهریزک در سال 1389

بررسی ارتباط بین پلی فارماسی و عوامل اجتماعی- مردم شناختی در سالمندان ساکن آسایشگاه خیریه کهریزک طی یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی تعداد 237 سالمند 60 ساله و بالاتر (134 نفر زن) ساکن آسایشگاه خیریه کهریزک به روش تصادفی خوشه ایانتخاب و از نظر تعداد داروهای مصرفی و ارتباط پلی فارماسی (مصرف همزمان 5 دارو یا بیشتر) با عوامل اجتماعی- جمعیت شناختی شامل سن، جنسیت، تحصیلات و سیگار مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین تعداد داروهای مصرفی (3.22±)5.10 به ازای هر مددجو بود. فراوانی پلی فارماسی 52.3% بود. در مقایسه با گروه سنی 60 تا 69 سال، شانس پلی فارماسی در گروه سنی 70 تا 79 سال افزایش (OR=1.09، 95%CI 0.53-2.25)، و در گروه سنی 80 ساله با بالا کاهش پیدا کرد (OR=0.68، 95%CI0.37-1.24) که از نظر آماری معنادار نبود. فراوانی و شانس پلی فارماسی در مردان کمتر از زنان بود (OR=0.68، 95%CI0.37-1.24) ولی این رابطه از نظر آماری معنادار نبود. شیوع و شانس پلی فارماسی به طور معناداری در سیگاری ها کمتر بود (OR=0.36، 95%CI 0.17-0.79). یک رابطه مستقیم و معنادار بین افزایش سالهای تحصیلات رسمی و پلی فارماسی وجود داشت (OR=1.09، 95%CI 1.01-1.18).
میانگین تعداد داروهای مصرفی و شیوع پلی فارماسی در آسایشگاه کهریزک بالا بود. افزایش سالهای تحصیلات رسمی و سیگار نکشیدن ریسک فاکتورهای پلی فارماسی در این جمعیت بودند. رابطه معناداری بین سن و جنسیت با پلی فارماسی مشاهده نشد.
پیشنهادات: انجام مطالعات مشابه در سطح کشور در سالمندان مقیم دیگر آسایشگاه های سالمندی توصیه می شود.