مقایسه ترس از مرگ در سالمندان ساکن منازل با سالمندان ساکن سرای سالمندان شهر اصفهان

افزایش روزافزون جمعیت سالمندان از یکطرف و تغییرات اجتماعی- اقتصادی، شیوه زندگی فردی و خانوادگی از طرف دیگر باعث افزایش تعداد موسسات نگهداری سالمندان شده است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ترس از مرگ در بین سالمندان مقیم در سرای سالمندان و ساکن در منازل شهر اصفهان می باشد.
این مطالعه از نوع مقطعی - تحلیلی و جامعه آماری مورد مطالعه کلیه سالمندان 60 سال به بالای ساکن در مناطق چهارده گانه شهر اصفهان و سالمندان مقیم در سرای سالمندان صادقیه می باشند. شرکت کنندگان در این پژوهش 300 نفر سالمند بودند که 102 نفر مقیم سرای سالمندان (31 نفر مرد، 71 نفر زن) و 198 نفر مقیم جامعه(97 نفر مرد و 101 نفر زن) بودند. سالمندان مقیم جامعه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایو سالمندان مقیم سرای سالمندان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و از طریق پرسشنامه ترس از مرگ کالت - لستر ارزیابی گردیدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از روش های آماری پارامتریک آزمون کای اسکوئر وt مستقل استفاده شده است.
یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمره کل ترس از مرگ نیز در گروه سالمندان ساکن منازل 6/15±5/70 و به طور معنی داری بیشتر از گروه سالمندان ساکن سرای سالمندان بود (001/0=p).
نتایج این مطالعه نشان داد که ترس از مرگ در سالمندان ساکن در منازل شهر اصفهان بیشتر از سالمندان ساکن در سرای سالمندان است. لازم است دست اندرکاران سیستمهای بهداشتی در کلیه سطوح این مورد را مدنظر قرار داده و با ارزیابی علل و استمداد از سایر ارگانهای ذیربط گام موثری در جهت کاهش ترس از مرگ سالمندان بردارند.