مقایسه درصد چربی بدن با شاخص های تن سنجی برای شناسایی سندروم متابولیک در نوجوانان تهرانی

چاقی و سندرم متابولیک دوران نوجوانی به عنوان مجموعه ای از عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی با افزایش خطر دیابت نوع دو و بیماری قلبی عروقی در دوران بزرگسالی همراه است. هدف از این مطالعه مقایسه درصد چربی بدن و شاخص های تن سنجی برای شناسایی سندرم متابولیک و اجزاء آن در نوجوانان 10 تا 18 ساله تهرانی می باشد.
این مطالعه مقطعی بر روی 131 نوجوان از مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران صورت گرفت. فشارخون، شاخص های بیوشیمیایی تری گلیسیرید، قند خون ناشتا و سطوح لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، درصد چربی بدن و شاخص های تن سنجی شامل قد، وزن، دورکمر، نمایه توده بدنی و نسبت دورکمر به قد مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین سن 3/2±5/14 و 9/2±13 سال (001/0=P) و شیوع سندروم متابولیک 3/32 و 5/6% (001/0=P) به ترتیب در پسرها و دخترها بود. بعد از تعدیل جنس و فعالیت بدنی بیشترین ارتباط برای سندروم متابولیک و هیپرتری گلیسیریدمی مربوط به دورکمر به ترتیب با (94/14-63/2) 27/6=RR: 95% CI) و 14/3 (27/5-87/1؛ 05/0>P) و برای HDL-C پایین و پرفشاری خون مربوط به نمایه توده بدنی به ترتیب با نسبت شانس (95% فاصله اطمینان)، 26/6 (02/4-27/1؛ 05/0>P) و 91/2 (90/4-73/1؛ 05/0>P) بود. با توجه به سطح زیر منحنی ROC، دورکمر بیشترین سطح زیر منحنی را برای سندروم متابولیک)89/0 (AUC=و هیپرتری گلیسیریدمی)88/0 (AUC=نشان داد، نمایه توده بدنی بیشترین سطح زیر منحنی را برای پرفشاری خون متابولیک (78/0 (AUC=را نشان داد. دورکمر و نمایه توده بدنی هر دو بیشترین سطح زیر منحنی را برای HDL-C پایین نشان دادند متابولیک (78/0(AUC=.
مطالعه نشان داد که دورکمر و نمایه توده بدنی به همراه یکدیگر شاخص مناسبی برای شناسایی خطر سندرم متابولیک و اجزای آن در نوجوانان 10 تا 18 ساله می باشد.