همبستگی عزت نفس با موفقیت تحصیلی در دانشجویان

امروزه ازمهم ترین مشکلات نظام آموزشی، گسترش پدیده افت تحصیلی است. لذا شناخت عواملی که منجر به پیشرفت تحصیلی و مانع از افت می گردد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عزت نفس از جمله عواملی است که مورد پژوهش بسیاری قرار گرفته است. بسیاری از مطالعات بیانگر ارتباط مستقیم بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی است لیکن بعضی از صاحب نظران رابطه مستقیم این دو را مورد تردید قرار داده اند.
این پژوهش با هدف تعیین همبستگی عزت نفس با موفقیت تحصیلی در دانشجویان انجام شده است.
این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی– تحلیلی می باشد. جامعه آماری عبارتند از 238 دانشجو از بین کلیه دانشجویان درمقطع کارشناسی در دانشکده پرستاری و مامایی پیراپزشکی شرق گیلان که حداقل دو ترم تحصیلی را بصورت متوالی در این دانشکده گذرانده بودند. ملاک موفقیت تحصیلی، میانگین معدل دو ترم گذشته دانشجو و نداشتن سابقه مشروطی بود. گرد آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ویژگی های فردی- آموزشی افراد و آزمون 58 سوالی عزت نفس کوپراسمیت انجام شد. داده ها با استفاده ازروش های آماری توصیفی و استنباطی نظیر آنالیز واریانس یک طرفه وآزمون های ناپارامتریک (اسپیرمن، من ویتنی یو، توکی و کروسکال والیس) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
اکثریت افراد (7/85%) دارای موفقیت تحصیلی و از عزت نفس بالای 8/92 درصد برخودار بودند. میانگین و انحراف معیارمعدل افراد با عزت نفس پایین 7/1±16/16 و درافراد با عزت نفس بالا 2/1±51/16 بود. براساس آزمون اسپیرمن همبستگی معنادار آماری بین عزت نفس با موفقیت تحصیلی دانشجویان مشاهده نگردید. متغیر پیش بینی کننده موفقیت تحصیلی، رضایت از محیط رشد و تربیت خانوادگی افراد بود (030/0=P، 94/1OR=).
گرچه افراد با عزت نفس بالا از میانگین معدل بالاتری برخوردار بودند اما این رابطه معنادار نبود. لذا با توجه به تفاوت های فرهنگی و تغییرات سریع عوامل در طول زمان نمی توان بعنوان یک قانون عمومی وکلی، علل خاصی را برای همه جوامع مطرح نمود ولی وجود رابطه مثبت بالا بین موفقیت تحصیلی و رضایت دانشجویان از محیط رشد و تربیت خانوادگی آنان در این مطالعه شاید بتواند نشانگر خوبی برای اساتید مشاور دانشجویان باشد تا در مواقع بروز مشکلات از جمله افت تحصیلی به عامل خانوادگی توجه نمایند.