تاثیر روزه داری بر تغییرات اجزای سندرم متابولیک در بیماران دیابتیک نوع 2

اثرات روزه داری بر بیماران دیابتی در سال های اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. این مطالعه به منظور بررسی تغییرات وزن بدن، فشار خون و غلظت پارامترهای بیوشیمیایی افراد روزه دار انجام شد.
در مرداد ماه (رمضان) 1391، 75 بیمار دیابتی روستای کناره به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و در نهایت، نتایج 60 بیمار در بررسی وارد شد. 15 روز قبل از ماه رمضان، میزان تری گلیسیرید، قند خون ناشتا، فشار خون سیستولی و دیاستولی در وضعیت نشسته، وزن، قد، شاخص توده بدنی و سن نمونه ها محاسبه و ثبت شد. نمونه ها 7 روز بعد از اتمام ماه رمضان به مرکز مربوطه مراجعه کردند و پارامترهای بررسی شده قبل از ماه رمضان مجددا محاسبه و ثبت شد. در این مرحله کلیه نمونه ها از نظر بروز هر نوع عارضه احتمالی مربوط به روزه داری یعنی هایپوگلایسمی، هایپرگلایسمی و کتواسیدوز دیابتی نیز مورد بررسی قرار گرفتند. ارتباط هر یک از پارامترها با متغیرهای سن با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و جنسیت با استفاده از آزمون T دونمونه ای سنجیده شد.
طی ماه رمضان وزن، فشار خون سیستولی، غلظت تری گلیسیرید، غلظت قند خون و شاخص توده بدنی نمونه ها به طور معنی داری کاهش یافت، اما فشار خون دیاستولی کاهش معنی داری نداشت. 9/4% نمونه ها پس از ماه رمضان دچار هایپوگلایسمی، 8/23% دچار هایپرگلایسمی و 9/1% دچار کتواسیدوز دیابتی شدند.
تغییرات پارامترهای بیوشیمیایی سرم در بیماران دیابتی نوع II در نتیجه روزه داری، باعث کاهش عوامل خطرساز دیابت یعنی غلظت سرمی قند خون و تری گلیسیرید و شاخص توده بدنی می شود.