مقایسه ژنتیک جمعیت سیاه ماهی (Capoeta capoeta gracilis) در رودخانه های مادرسو و گرگانرود با استفاده از نشانگر ریزماهواره

به منظور بررسی ساختار جمعیتی سیاه ماهی (Capoeta capoeta gracilis) که یکی از گونه های بومی مهم رودخانه ای حوضه دریای خزر است، تعداد 30 قطعه ماهی از هر کدام از رودخانه های مادرسو در پارک ملی گلستان و گرگانرود صید و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از استخراج دی ان ای از بافت باله آنها، با استفاده از 9 جفت آغازگر ریزماهواره در واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر 9 جایگاه استفاده شده، چند شکل بوده و مناطق مورد بررسی از غنای اللی (تعداد الل:22/10) و ژنی (هتروزایگوسیتی:98/0) بالایی برخوردار می باشند. بر اساس آزمون تعادل هاردی-واینبرگ در اکثر جایگاه ها انحراف از تعادل وجود داشت که می توان آن را به افزایش هتروزایگوسیتی نسبت داد. فاصله ژنتیکی Nei بین دو جمعیت 139/0 بدست آمد که نشان داد تمایز ژنی بین دو جمعیت مورد بررسی قابل بیان می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق می-تواند اطلاعات سودمندی جهت برنامه های حفاظتی و مدیریتی این گونه با ارزش بومی ایران فراهم سازد.