ارزیابی تنوع ژنتیکی توده های بومی و هیبریدهای ملون (Cucumis melo L) با استفاده از نشانگرهای ISSR

گونه های مختلف خانواده کدوئیان از مهمترین منابع غذایی بشر می باشند که گسترش جهانی دارند. از اقتصادی ترین گونه های این خانواده می توان به انواع ملون (Cucumis melo L.) اشاره کرد که گیاهانی دگر بارور و به لحاظ مورفولوژیکی بسیار متنوع هستند. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 11 توده بومی و 12 رقم هیبرید ملون با استفاده از 20 آغازگر ISSR بررسی شد. آغازگرهای مورد استفاده 311 مکان تولید کردند که 26/52 درصد آنها چند شکل بودند. بیشترین (135/0) و کمترین (031/0) میزان هتروزیگوسیتی (He) و بیشترین (23/1) و کمترین (058/1) تعداد الل های موثر (Ne) به ترتیب مربوط به آغازگرهای UBC820 و UBC857 بود. میانگین هتروزیگوسیتی ارقام و توده ها 155/0 بود. متوسط هتروزیگوسیتی ارقام هیبرید بیشتر از توده ها بود. توده زیوری بالاترین متوسط هتروزیگوسیتی (177/0) و توده تل کمترین متوسط هتروزیگوسیتی (118/0) را نشان داد. تجزیه خوشه ایبر مبنای ضریب تطابق ساده و روش UPGMA توده ها و هیبریدهای مورد مطالعه را در 7 گروه قرار داد. در بررسی ساختار جمعیت با استفاده از مدل بیزی نیز میزان 7K= به عنوان بهترین K برای گروه بندی دندروگرام تعیین شد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین توده درگزی و هیبرید Durango و کمترین فاصله ژنتیکی بین توده های درگزی و خاتونی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نشانگرهای ISSR در مطالعه تنوع ژنتیکی توده ها و ارقام ملون کارایی بالایی دارند و نتایج حاصل جهت تعیین گروه های هتروتیک در برنامه های اصلاحی ملون قابل استناد است.