مولف به مثابه مهمان متن نه روح متن (بر اساس رویکرد رولان بارت به مفهوم مولف)

رولان بارت در سال 1968 در مقاله ای که اکنون متن بسیار معروف و شناخته شده ای است مرگ مولف را اعلام کرد. صراحت بیان این نظریه جسورانه باعث شد که برخی مفسرین آن را مرگ بر مولف تفسیر کنند. مرگ مولف یا مرگ بر مولف؟! آیا مولف بعد از خلق متن خود برای همیشه می میرد یا در نقش های تازه و تناسخ گونه به متنش بازمی گردد؟ به نظر می رسد بارت میان مفهوم مولف و مخاطب مانند دو مفهوم خلق و خوانش، ارتباطی دو سویه برقرار کرده است. یعنی مولف می تواند بعد از خلق، در نقش مخاطب متن خود به آن بازگردد و مخاطب نیز با خوانش آن متن می تواند متن تازه ای را در نقش مولف خلق کند. از طرف دیگر نیز انگاره یا تصویر مولف به عنوان لایه ای دلالت زا در تاویل و خوانش یک متن همچنان حضور دارد. این حضور، حضوری متن گونه است و دیگر منشا یا سرچشمه متن محسوب نمی شود. مقاله حاضر در نظر دارد با توصیف و تحلیل مباحث نظری بارت، بنیادهای مطالعاتی در حوزه گسترده هنر و ادبیات را روشن ساخته و در راستای پاسخ به سوالات مطرح شده و یافتن جایگاه واقعی مولف در اندیشه او تلاش نماید.