مقایسه انشای دانش آموزان شنوا و ناشنوای پایه پنجم دبستان به لحاظ کاربرد انواع آغازگر

 پژوهش حاضر به منظور تهیه پیکره‌ای از انشای دانش‌آموزان شنوا و ناشنوا در پایه پنجم دبستان و توصیف و تحلیل زبان‌شناختی این پیکره به لحاظ کاربرد انواع آغازگر، در چارچوب دستور نقش‌گرای نظام‌مند هلیدی و متیسون انجام پذیرفت. 

 این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانش‌آموزان شنوا و ناشنوای پایه پنجم شهر تهران بود که از میان تمامی دانش‌آموزان واجد شرایط، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 40 دانش‌آموز پسر ‌انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها با ارایه آزمون انشا مورد مطالعه قرار گرفت و داده‌های حاصل با استفاده از آزمون t مستقل، تحلیل گردیدند. 

یافته‌ها نشان داد که در تمام موارد بررسی شده در مورد انتخاب انوع آغازگر، بین دانش‌آموزان شنوا و ناشنوا اختلاف معناداری وجود دارد. 

دانش‌آموزان ناشنوا در مقایسه با همتایان شنوای خود، توانایی و مهارت پایین‌تری در کاربرد آغازگرهای مرکب و نشان‌دار دارند.