اثرات گلوتامین بر پارامترهای تنش اکسیداتیو، متابولیسم نیتروژن و تولید شیر گاوهای هلشتاین تازه زا

هدف از این پژوهش بررسی اثر مصرف خوراکی گلوتامین حفاظت شده با فرم آلدئید بر پارامترهای تنش اکسیداتیو، متابولیسم نیتروژن و عملکرد تولید شیر در دوره انتقال بوده است. 25 روز پیش از زایش تعداد 36 راس گاو شیری یک شکم و چند شکم بر اساس وضعیت بدنی، روز مورد انتظار زایش و تعداد شکم به دو گروه مساوی تقسیم بندی شدند. گروه گلوتامین از 21 روز پیش از زایش روزانه 100 گرم گلوتامین محافظت شده با فرم آلدئید به همراه جیره پایه به ازای هر راس دریافت کرد و گروه A (کنترل) فقط جیره پایه را دریافت کرد. پس از زایش گروه گلوتامین به دو گروه مساوی تقسیم شد بطوری که یک گروه تا 21 روز پس از زایش به خوردن گلوتامین ادامه داده و گلوتامین-گلوتامین نامیده شده ولی گروه دیگر پس از زایش گلوتامین دریافت نکرده و گلوتامین- A نامیده شد.گروه A نیز پس از زایش به همین ترتیب به دو گروه A- گلوتامین و A- بدون گلوتامین تقسیم شد. در روزهای زایش، 7، 14 و 21 روز پس از زایش مقدار ماده خشک مصرفی، تغیرات وضعیت بدنی، کل ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمایی، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز پلاسمائی و نیتروژن اوره خون، شیر تولیدی و ترکیبات آن اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر ماده خشک مصرفی در 21 روز پس از زایش بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بوده و بیشترین مقدار مربوطه به تیمار گلوتامین- گلوتامین (3/19 کیلوگرم در روز) بود (05/0p<). مقادیر مربوط به کل ظرفیت آنتی اکسیدانتی پلاسما در روزهای 7،14و21 روز پس از زایش بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بوده و بیشترین مقادیر مربوط به تیمارهای گلوتامین- گلوتامین و A- گلوتامین بود (05/0p<). مقادیر مربوط به ظرفیت گلوتاتیون پراکسیداز پلاسمایی در روزهای زایش، 7 و 21 پس از زایش دارای اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بوده و مصرف خوراکی گلوتامین منجر به افزایش آن شد (05/0p<). از لحاظ مقادیر مربوط به نیتروژن اوره خون تفاوت معنی داری بین تیمارهای مختلف دیده نشد. نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین سطح فرم آلدهید برای محافظت گلوتامین سطح 1 درصد بوده و احتمالا افزایش مصرف گلوتامین می تواند منجر به افزایش کل ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمایی و افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز پلاسمایی در دوره پس از زایش شود.