درماتیت انگشتی نابجا در کپسول شاخی انگشت گاوهای شیری: یافته های بالینی و هیستوپاتولوژی

بیماری درماتیت انگشتی، التهاب سطحی پوست است که در غالب موارد در ناحیه پشتی شکاف بین دو پاشنه انگشت رخ می دهد و باعث بروز لنگش و ضررهای اقتصادی می شود. درماتیت انگشتی آتیپیک (نابجا) شکل جدیدی از یک بیماری قدیمی است که به تازگی در هلند، امریکا و انگلیس گزارش شده است.

ارزیابی بالینی و هیستوپاتولوژی جراحات کپسول شاخی انگشت که با ضایعات درماتیت انگشتی در دو گله شیری مبتلا به درماتیت انگشتی اندمیک همراه شده است.

در این مطالعه، 45 راCس گاو شیری هلشتاین که این بیماری را نشان می دادند، از لحاظ بالینی و هیستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج مشاهدات بالینی حاکی از حضور یک نسج گرانوله بزرگ، دردناک، مستعد به خونریزی با بوی بد و از بین رفتن ناحیه ای نسج شاخی بود. ضایعات مرز مشخصی داشتند. در نمای ریزبینی در نمونه های مبتلا به زخم کف، اپیدرمیس کاملا از بین رفته بود. لایه درمیس با سلول های التهابی همچون لکوسیت های چندشکلی اشغال شده بودند. در لایه های عمیق تر، مویرگ های تازه تشکیل در استروما خودنمایی می نمودند. همچنین ترومبوز هیالونی در مویرگ های کوچک خونی قابل توجه بود. در بیماری زخم دیواره سم، تزاید اپیدرمیس، دو تا سه برابر بیشتر از حالت طبیعی بود که با آکانتوزیس شدید و تکوین رته ریج (فرورفتگی های اپیدرم در درم) و مدارکی دال بر تغییرات هیدروپیک در آکانتوسیت ها همراه شده بود. استراتوم کورنئوم هیپرپلاستیک بود. پرخونی شدید، واکنش های التهابی که با ارتشاح نوتروفیل و سلول های چند هسته ای همراه بود، در درمیس مشاهده شد.
نتیجه گیری نهایی: بر پایه نتایج حاصله به نظر می رسد که عامل میکروبی درماتیت انگشتی پس از جراحات نسج شاخی خود را به کوریوم رسانده و باعث ابتلای آن نواحی و اختلال در تکوین نسج شاخی شده است. به نظر می رسد شکل نوظهور اخیر، ماحصل ترکیب بیماری های متابولیک و عفونی باشد که به یک شکل جدید متظاهر شده است.