مقایسه ویژگی شخصیتی توافق پذیری (سازگاری) و سلامت معنوی معتادان مقیم در مراکز اجتماع درمان مدار و معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون اهواز

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ویژگی شخصیتی توافق پذیری (سازگاری) و سلامت معنوی در معتادان مقیم در مرکز اجتماع درمان مدار (TC) و معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون در سال 90-91 شهر اهواز می باشد.
این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود و جامعه پژوهش شامل بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های سرپایی و معتادین مقیم مراکز شبانه روزی بهزیستی می باشد که از روش نمونه گیری چند مرحله ای برای انتخاب نمونه استفاده شد. برای این منظور به مراکز تحت پوشش بهزیستی و کلینیک های روان شناسی مراجعه گردید و از میان مراکز اجتماع درمان مدار (TC) تحت پوشش بهزیستی، 1 مرکز و از میان 10 کلینیک درمان سرپایی اعتیاد، 5 کلینیک از طریق نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد و در مجموع 100 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه شخصیتی نئو (مقیاس سازگاری) و پرسش نامه سلامت معنوی الیسون و پالوتزین می باشد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند راهه (MANOVA) استفاده شد.
نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد، به طوری که میانگین امتیازات اعضای انجمن معتادان مقیم در مرکز اجتماع درمان مدار (TC) در مولفه سازگاری و سلامت معنوی به طور معنی داری (0001/0P<) بالاتر از میانگین امتیازات معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون است.
حضور معتادان در مرکز اجتماع درمان مدار (TC) منجر به افزایش امیدواری و سرزندگی نسبت به درمان نگهدارنده با متادون می شود. بنابراین، به دلیل حضور فعالانه این افراد در مراکز اجتماع درمان مدار، میزان سلامت معنوی و توافق پذیری (سازگاری) این افراد تغییرات مثبت بیشتری می کند و انگیزه ترک بدون بازگشت برای آنان هموارتر و میسرتر می شود.