بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در بیماران مبتلا به دیابت قندی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد

سل شایعترین علت مرگ ناشی از بیماری های میکروبی در جهان است.دیابت کنترل نشده با تضعیف سیستم ایمنی موجب​ تکثیر باسیل سل و ایجاد بیماری​می شود.با توجه به شیوع بالای سل در منطقه،​این مطالعه جهت بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در بیماران مبتلا به دیابت ​صورت گرفت.
دراین مطالعه گذشته نگر توصیفی،پرونده150بیمار مبتلا به بیماری سل که طی سال های1385تا1390به مراکز بهداشتی مشهد مراجعه کرده و به صورت هم زمان به دیابت قندی نیز مبتلا بودند،بررسی شد. چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک، نوع بیماری سل وعلائم بالینی و آزمایشگاهی تکمیل شد.سپس داده ها با استفاده از آمار نوصیفی توزیع فراوانی مورد ارزیابی قرار گرفت​.
​ همه بیماران ایرانی،با میانگین سن64/65سال بودند.میانگین قند خون ناشتای بیمارانmg/dL93/181 بود.​بیشترین فراوانی همراهی بیماری سل ودیابت مربوط به زنان(3/61%) وافراد شهرنشین(7/98%) بود​.76٪ از افراد، مبتلا به سل ریوی بودند(​​7/58٪اسمیر مثبت و3/17٪اسمیر منفی). شایع ترین علامت بالینی سرفه مداوم بیش از دو هفته،در بررسی رادیوگرافیک، شایع ترین تصویر، اپاسیتی ریوی (6/66%)و بیشترین زون درگیر،زون فوقانی ریه گزارش شد(52%).
یافته های این مطالعه حاکی از آن است که علائم بالینی، نتایج آزمایشگاهی و رادیولوژیک بیماران مسلول مورد مطالعه مشابه بیماران مسلول غیر دیابتی سایر مطالعات می باشد؛ که البته می تواند حاکی از کنترل خوب دیابت در این بیماران و عدم تاثیر چندان آن بر روند درمان سل باشد، با این وجود پیشنهاد می شود در بیماران دیابتی احتمال وجود عفونت در نظر گرفته شود و بررسی سالانه افراد از نظر ابتلا به بیماری سل مد نظر قرار گیرد.