مقایسه زیست پالایی فلزات سنگین توسط گونه های چوبی مورد استفاده در جنگلداری شهری سنندج

زیست پالایی گیاهی امروزه به عنوان یکی از ارزانترین، پاک ترین و کاربردی ترین روش ها برای کاهش آلودگی فلزات سنگین محیط زیست شناخته شده است. در تحقیق حاضر، به منظور بررسی توان زیست پالایی گونه های چوبی مورد استفاده در جنگلداری شهری سنندج، میزان انباشت برخی فلزات سنگین از قبیل سرب، روی، کادمیوم و منگنز در برگ گونه های چنار شرقی، نارون، زبان گنجشک، سرو خمره ای و کاج سیاه کاشته شده در مرکز شهر سنندج (به عنوان منطقه آلوده) و محوطه دانشگاه کردستان (به عنوان منطقه شاهد) اندازه گیری شد. همچنین تاثیر این فلزات روی برخی از شاخص های فیزیولوژیکی گونه های مذکور مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این کار از آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو عامل مکان در دو سطح (منطقه آلوده و منطقه شاهد) و عامل نوع گونه در پنج سطح (سرو خمره ای، کاج سیاه، زبان گنجشک، نارون و چنار شرقی) با پنج تکرار استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS انجام شد و از آزمون چنددامنه ای دانکن برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد که انباشت سرب، روی و کادمیوم در برگ بیشتر گونه ها در منطقه آلوده با اختلاف معنی داری در سطح 95 درصد بیشتر از منطقه شاهد بوده است. در منطقه آلوده بیشترین مقدار انباشت سرب و کادمیوم در سرو خمره ای، روی در زبان گنجشک و منگنز در نارون مشاهده شد. در مقایسه منطقه آلوده با منطقه شاهد، در همه گونه ها مقدار کلروفیل کمتر، ولی مقدار پرولین بیشتر از منطقه شاهد بود. همچنین بیشترین مقدار کلروفیل در برگ های چنار شرقی و اسید آمینه و پرولین در نارون مشاهده شد.