اختلالات پردازش شنوایی در سالمندان نویز

سالمندی واقعیتی است که توجه به آن از ضروری ترین اولویت های نظام سلامت هر کشوری می باشد. از آنجا که امروزه با افزایش امید به زندگی، دوران سالمندی طولانیتر گردیده است باید به نیازهای ارتباطی سالمندان توجه ویژه ای مبذول داشت. سالمندی تاثیرات عملکردی محسوسی بر فرآیندهای پردازشی در حوزه ی شنوایی و البته گفتار می گذارد که تقلیل توانایی درک گفتار بویژه در محیط شلوغ، بارز ترین جلوه ی آن محسوب می گردد.این مطالعه ی مروری کوشیده است که بر اساس آخرین پژوهش های بالینی در منابع گوناگون اشکال مختلف اختلال پردازش شنوایی را معرفی نموده و علایم و نشانه های بالینی آنها را نیز مطرح سازد.
با جستجو در مقالاتی که از سال 2000 میلادی تاکنون در زمینه ی اختلالات پردازش شنوایی و گفتار در سالمندان منتشر گردیده اند 42 مقاله ی مرتبط از بانک های اطلاعاتی google scholar-proquest-pubmed-sciencedirect انتخاب گردیدند.11 مقاله بر گزیده شدند که 2 مقاله مروری و 9 مقاله تجربی بودند.انواع اختلالات پردازشی شنوایی سالمندان با استناد به این مقالات و 3 کتاب مرتبط مورد مطالعه قرار گرفتند.
اختلال پردازش شنوایی در سالمندان به شکل اختلال در درک گفتار بویژه در محیط شلوغ بروز میابد. در تبیین چگونگی رویداد آن به سه عامل آسیب شنوایی محیطی،کاهش توانایی های شناختی و اختلال خالص پردازش شنوایی اشاره میشود. اگر چه این هر سه عامل به شدت در هم تنیده اند اما امکان مطالعه ی اختلال پردازش شنوایی که به صورت اختصاصی در اثر سالمندی ایجاد می شود تا حدودی فراهم است.نقص در پردازش زمان و آسیب در پردازش فضایی دو عامل اساسی اختلال پردازش در سیستم عصبی مرکزی شنوایی محسوب می شوند.
اختلال پردازش زمان و آسیب در پردازش فضایی دو پدیده ایی هستند که در فرایند سالمندی در سیستم پردازش مرکزی شنوایی بوجود می آیند. این دو پدیده تا حدی مستقل از آسیب شنوایی و کاهش توانایی های شناختی هستند. با شناخت وجوه متفاوت این دو پدیده امکان توانبخشی امکان توانبخشی اختلالات مربوط به آنها بر اساس توانایی ساخت پذیری در سیستم عصبی مرکزی فراهم است.