کارکرد صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در افزایش/کاهش سرمایه اجتماعی و «ارائه الگوی مطلوب»

قدرت تاثیرگذاری رسانه ها بر مخاطبان خود و همچنین عملکرد تلویزیون که بر اساس نتایج تحقیقات پیشین در سرمایه اجتماعی خود در میان پاره ای از مخاطبان در فرسایش سرمایه اجتماعی موثر بوده و چگونگی این سرمایه باعث شد پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکرد صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در افزایش/کاهش سرمایه اجتماعی و نیز ارائه الگوی مطلوب شکل گیرد. روش تحقیق در این پژوهش «پیمایشی» بوده و جامعه آماری آن 400 نفر از افراد بالای 15 سال ساکن مناطق 22گانه شهر تهران در سه ماه زمستان 1389 هستند، که با استفاده از جدول «Lin» و در سطح 95% اطمینان تعیین و باروش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند.
نتایج تحقیق با روش های آماری آزمون خی دو، آزمون F، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر، تجزیه و تحلیل شده است.
مهم ترین نتایج تحقیق عبارتند از این که شرایط ساختاری جامعه و ویژگی های جمعیت شناختی آن بر اثرگذاری رسانه ها تاثیر دارند و رسانه ها هر چند می توانند دارای کارکردهای اطلاعاتی منحصر به فردی باشند، اما کارکردهای آن ها خود متاثر از شرایط ساختاری جامعه است.