مقایسه اثر ضد درد ادنتوپیست با یک داروی داخل کانال حاوی کورتیکواستروئید در بین جلسات درمان ریشه

روش های مختلفی جهت کاهش درد بعد از مراجعه اورژانسی بیماران با پالپیت غیر قابل برگشت به کار می رود، هدف از این مطالعه اثر ضد درد ادنتوپیست و داروی ترکیبی حاوی کورتیکواستروئید در بین جلسات درمان می باشد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، صد و بیست دندان مولر اول یا دوم فک پایین با درد خودبه خود و حساس به دق انتخاب شده و به طور تصادفی به سه گروه چهل نفری تقسیم شدند. بعد از آماده سازی کانال ها، بیماران به صورت تصادفی وارد یکی از گروه های مطالعه گردیدند. کانال ریشه ها در گروه اول با داروی داخل کانال ترکیبی، در گروه دوم با ادنتوپیست و در گروه سوم با دارونما پر شدند. بیماران درد خودبه خود و حساسیت به دق خود را روی نمودار Heft-Parker VAS قبل از درمان، 24ساعت و هفت روز بعد از درمان مشخص کردند. در انتها داده ها توسط آزمونهای ANOVA، Tukey و Welch مورد ارزیابی قرار گرفتند. درد خودبه خود و حساسیت به دق بیماران 24 ساعت بعد از جلسه اول بین گروه اول و دوم اختلاف قابل ملاحظه آماری نداشتند ولی بین این دو گروه با گروه سوم اختلاف قابل ملاحظه آماری وجود داشت (001/0 < P). درد خودبه خود و حساسیت به دق بیماران، هفت روز بعد از جلسه اول بین سه گروه اختلاف قابل ملاحظه آماری نداشتند. کاربرد ادنتوپبست و داروی ترکیبی داخل کانال به طور قابل ملاحظه ای سبب کاهش درد بعد از درمان و حساسیت به دق 24 ساعت بعد از درمان می شود.