بررسی مقایسه ای قوانین نوشیدن آب در طب سنتی ایرانی با طب رایج

برخلاف اینکه توصیه «حداقل روزی 8 لیوان آب بنوشید» یک توصیه ی رایج و عمومی شده است و متخصصین تغذیه براین اصل اصرار دارند، اما شواهد علمی معتبری برای حمایت از این توصیه وجود ندارد و طبق نظر حکمای طب سنتی حتی ممکن است نوشیدن این مقدار آب در روز مضر باشد. در این مطالعه، توصیه های پزشکی ایرانی در مورد این موضوع مورد بحث قرار گرفته است. در طب سنتی، قواعد مهمی برای آشامیدن آب وجود دارد که شایان توجه است. یکی از آنها این است که فرد تنها زمانی که واقعا تشنه می شود باید آب بنوشد، همچنین شرایطی وجود دارد که نوشیدن آب در آن زمان ها ممنوع شده است، از جمله: هنگام یا بعد از خوردن غذا، حالت ناشتا، بعد از کار سنگین یا ورزش، بعد از خواب، بعد از نزدیکی، بعد از خوردن میوه، خوردن آب گرم بعد از غذای شور و آب سرد بعد از غذای گرم، بعد از حمام، بعد از اسهال وغیره. اثرات نامطلوب نوشیدن آب بیشتر از آنچه بدن واقعا به آن نیاز دارد به وضوح در کتاب های طب سنتی بیان شده است: پف کردن پلک چشم، سوءهاضمه، ترشحات بینی و بسیاری از اختلالات دیگر که با مصرف زیاد آب مرتبط است. نتایج تحقیقی که توسط Heinz Valtin از اساتید صاحبنظر در علم تغذیه در سال 2002منتشر شده است نیز دستور عمومی مصرف 8 لیوان آب در دنیای امروز را به چالش کشیده است، ایشان معتقدند که نه تنها شواهد کافی برای ارایه این توصیه به مردم وجود ندارد بلکه ممکن است این توصیه برای سلامت افراد مضر باشند. انتشاراین مقاله سبب شد تا IOM(Institute of Medicine) با تجدید نظر در پروتوکل قبلی خود توصیه مصرف آب را تغییر دهد و به این نکته اشاره کند که «تشنگی» باید راهنمای اصلی برای مصرف آب باشد. و این همان اصلی است که حکمای طب سنتی از صد ها سال پیش بر آن تاکید داشته اند. نکته قابل توجه دیگر این است که توصیه های بهداشتی در پزشکی رایج تقریبا برای همه ی مردم در گروه های سنی مختلف یکسان داده می شود، در صورتی که قوانین نوشیدن آب با توجه به مزاج های مختلف افراد در طب سنتی متفاوت است. این مقاله بر آن است تا با بررسی قوانین نوشیدن آب در طب رایج و طب سنتی ایرانی و بررسی مقایسه ای این دو، خوانندگان را متقاعد نماید تا از آب درمانی و توصیه نوشیدن آب بدون مستندات علمی و مبتنی بر شواهد پیروی نکنند و به محققین پیشنهاد می دهد که به بررسی عوارض احتمالی نوشیدن بیش از اندازه آب در حیوانات و سپس در انسان بپردازند.