تاثیر یک دوره فعالیت بدنی ایروبیک و یوگا بر خودکارامدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار سال 1392

در دهه اخیر با توجه به افزایش استرس های شغلی اهمیت ورزش در ادارات و سازمان ها افزایش یافته است، زیرا همه افراد درجاتی از فشار عصبی یا استرس را در محیط کار احساس می کنند. بر این اساس، هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک ویوگا بر خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار می باشد. روش نیمه تجربی و جامعه آماری شامل 850 نفر از کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1391، که از بین آن ها 57 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه (19 نفره) تمرینات مربوط به ایروبیک و یوگا به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه برگزار گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه استاندارد خودکار آمدی عمومی (GSE) شوارزر است. جهت تحلیل داده ها از آزمون تعقیبی توکی و سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه تمرینات یوگا و کنترل در پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد(562/0=P) در صورتی که این تفاوت بین گروه ایروبیک و کنترل (035/0=P) و هم چنین بین گروه های یوگا و ایروبیک، معنی دار نبود(002/0p=). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ایروبیک باعث بهبود معنی دار در خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی نمی شود. هم چنین نشان داد که برنامه تمرینی یوگا باعث افزایش خودکارآمدی کارکنان زن دانشگاه علوم پزشکی می شود.