بررسی میزان شیوع فرسودگی شغلی و ارتباط آن با شرایط فیزیکی محیط کار در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

محیط کار، شامل تنش های فیزیکی، اجتماعی و روانی است که هر یک بر سلامت افراد تاثیرگذارند. این مساله در مورد کارکنان بهداشتی- درمانی که در ارتباط دائم با مراجعان بیمار هستند بیشتر مشهود است. تنش های پی در پی و شدید، جزء لاینفک حرف پزشکی بوده و شاغلان آن را در معرض فرسودگی قرارمی دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین سطح فرسودگی شغلی و ارتباط آن با شرایط فیزیکی محیط کار در کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گردیده است. این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی بوده که در بین 220 نفر از کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گرفته است. برای این کار، از پرسش نامه ی استاندارد مسلاچ و پرسش نامه ی شرایط فیزیکی محل کار شامل ده سوال که اعتبار محتوایی آن توسط اعضای هیات علمی دانشکده ی بهداشت سبزوار به تایید رسیده، به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. این پرسش نامه ها، توسط کارکنان تکمیل و پس از جمع آوری داده ها، توسط نرم افزار spss 16 مورد تحلیل قرارگرفته اند. بالاترین میانگین سنی در کارکنان اداری و خدمات (08/7±3/41 سال) مشاهده شده است. بین کاهش در عملکرد و مسخ شخصیت با محل خدمت کارکنان و بین کاهش در عملکرد، مسخ شخصیت و فرسودگی عاطفی با رشته ی شغلی، ارتباط آماری معنا داری مشاهده گردیده و شرایط فیزیکی محیط کار نیز با کاهش در عملکرد کارکنان مرتبط بوده است. کار در محیط های بهداشتی درمانی، همواره با استرس های شغلی همراه است و هرچند که کارکنان این بخش، مستعد ابتلاء به فرسودگی شغلی هستند. ولی می توان با تقویت روابط غیر رسمی در سازمان، انگیزش کارکنان، مهارت آموزی، بهبود شرایط فیزیکی محیط کار و شایسته سالاری، مداخلات موثری را در راستای کاهش آسیب پذیری و فرسودگی کارکنان انجام داد.