مهدویت؛ فرجام تنازع حق و باطل

از جمله موضوعات مهم مهدویت که در قالب «مبانی مهدویت» قرار می گیرد، بحث «تنازع حق و باطل» است. نوشتار پیش رو با عنوان «مهدویت؛ فرجام تنازع حق و باطل»؛ به این موضوع اختصاص داشته و با بیان مقدمه ای به تبیین تنازع حق و باطل و کیفیت تعامل مهدویت با آن، پرداخته است. بعد از مقدمه، نظریه و دیدگاه سه گانه ای در موضوع تنازع حق و باطل به میان آمده است. براساس نظریه اول که به عنوان «نظریه تکاملی تاریخ و پیروزی حق»؛ مطرح است؛ خوش فرجامی بشر مورد بحث و بررسی قرار گرفته و با دلایل عقلی و نقلی، همراه با نظریات و اقوال اندیشمندان و فلاسفه، تقریر و تثبیت شده است.
نظریه دوم که «نظریه ادواری تاریخ با میدان داری باطل» است؛ به ادواری و دوری بودن تاریخ نظر داده است. بر اساس این نظریه، تاریخ به مثابه موجودی زنده دارای مراحل کودکی، جوانی، پیری و مرگ می باشد و پایه اثباتی و چاشنی این نظریه، ظهور و سقوط تمدن ها است که مورد استناد صاحبان این نظریه قرار گرفته است. نظریه سوم که «نظریه برچیدگی تاریخ و اضمحلال نسل بشر» عنوان می گیرد؛ با نگرش افراطی، اضمحلال نسل بشر را مطرح می کند و انسان را نسبت به آینده و فرجام تاریخ مایوس و سرخورده کرده و به طور کلی آینده و فرجام تاریخ بشر را از اساس نفی می کند. بعد از طرح دیدگاه های سه گانه و تبیین دلایل و مستندات آن ها، به اصالت دیدگاه اول پرداخته، و منجی گرایی و مهدویت به عنوان غایت سیر اجتماعی بشر و نیز به عنوان نماد خوش فرجامی تاریخ با رویکرد دینی مطرح می شود. و در نهایت مقاله به ذکر خلاصه و نتیجه به پایان می رسد.