کاربرد تحلیل سلسله مراتبی فازی در تعیین مکان های مناسب جمع آوری آب باران (مطالعه موردی: دشت بیرجند)

انسان امروزی بنا به دلایل مختلفی از جمله افزایش جمعیت، خشکسالی ها و کاهش میزان بارندگی، پیشرفت صنعت و اثر سوء آن بر منابع آب و غیره به طور جدی با مشکل کمبود آب مواجه است. برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی باعث افت شدید سطوح ایستابی گردیده است. از طرفی میزان هدر رفت رواناب حاصل از بارندگی در جهان و بالاخص در کشور ما بسیار زیاد و قابل توجه می باشد. بنابراین تمایل به سمت استفاده بهینه از رواناب ها و منابع آب سطحی کنترل نشده به جای برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی امری لازم و ضروری است. هدف از این پژوهش تعیین مکان های مستعد جمع آوری آب باران با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی است. در این پژوهش با استفاده از روش لامبدای ماکزیمم وزن های فازی معیارها محاسبه شدند. سپس لایه-های فازی شده معیارها با تاثیر وزن های مربوطه با یکدیگر ترکیب شده و لایه ترکیبی نهایی حاصل شد. این لایه در پنج کلاس ضعیف، متوسط، نسبتا خوب، خوب و بسیار خوب طبقه بندی گردید. نتایج نشان داد که طبقات نامبرده به ترتیب 635/0، 37/8، 32/34، 7/53 و 97/2 درصد از کل دشت را به خود اختصاص دادند. با توجه به نقشه نهایی دشت بیرجند از غرب دشت به سمت شرق آن بر استعداد دشت در جمع آوری آب باران افزوده می شود.