مشاهده پذیری شبکه انتقال از طریق مکان یابی هم زمان واحدهای اندازه گیری فازور و اندازه گیرهای سنتی با مدل سازی احتمالاتی نایقینی ها مبتنی بر الگوریتم ژنتیک چندهدفه

دراین مقاله، مساله مکان یابی واحدهای اندازه گیری فازور با هدف مشاهده پذیری کامل شبکه انتقال با استفاده از یک رویکرد دو هدفه جدید مورد ارزیابی قرار می گیرد. برای این منظور، مجموعه نایقینی های تحمیل شده به سیستم انتقال، واحدهای فازوری و اندازه گیرهای غیر سنکرون به صورت احتمالاتی مدل سازی شده و درقالب یک تابع هدف فنی برای مساله مکان یابی واحدهای فازوری پیشنهاد شده است. مدل سازی احتمالاتی پیشنهادی، مبتنی بر شبیه سازی مونت کارلو، این امکان را فراهم می آورد تا شبکه انتقال از نظرگاه مشاهده پذیری سطوح متفاوتی از قابلیت اطمینان را تجربه نموده وخود را به شرایط تک اتفاقی محدود نکند. به منظور اجرای روش مورد نظر، الگوریتم ژنتیک دو هدفه به نحو شایسته ای به مساله اعمال شده است. با اجرای برنامه های توسعه داده شده برای شبکه های آزمونIEEE، کارایی راهکار پیشنهادی در قالب چندین سناریو ارزیابی ونتایج بدست آمده، گزارش شده اند.