اثر عصاره علف چای بر تثبیت یادگیری شرطی اجتنابی غیرفعال در موش های صحرایی نر نژاد ویستار تحت استرس بی حرکتی حاد

با افزایش سن، تولید روز افزون استرس اکسیداتیو موجب آسیب در فرایندهای مغزی، از جمله اعمال شناختی همچون یادگیری و حافظه، می گردد، با توجه به اینکه عصاره علف چای دارای اثر کاهش دهنده روی استرس می باشد،اثر آن بر یادگیری اجتنابی غیر فعال در موش های صحرائی نربالغ تحت استرس بی حرکتی حاد مورد بررسی قرار گرفت.

تعداد 24 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی 300 - 250 گرم در چهار گروه شاهد، گروه استرس بی حرکتی حاد، گروه دریافت کننده استرس بی حرکتی حاد + عصاره علف چای (دوزmg/kg/day 350) و گروه دریافت کننده عصاره علف چای تقسیم بندی شدند. هر چهار گروه بدون هیچ محدودیتی به ظرف آب دسترسی داشتند. عصاره علف چای روزانه به مدت 1 هفته به صورت خوراکی محلول در آب به موش های صحرائی نربالغ خورانده شد. آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس و پس از انجام تیمارهای مورد نظر برای همه گروه ها، با شرایط یکسان انجام شد. در این آزمون، افزایش تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک بیان گر بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال بود. داده ها توسط نرم افزارSPSS و روش آماری ANOVA و با پس آزمون توکی مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.

در مقایسه با گروه شاهد و کنترل، شاخص های یادگیری اجتنابی غیر فعال در گروه های آزمایش افزایش معنی داری یافته بود.به این معنا که میانگین تاخیر در ورود به محوطه تاریک در گروه عصاره هایپریکوم همراه با استرس برابر با 207 ثانیه بود که در مقایسه با گروه استرس به تنهایی (150 ثانیه) افزایش معنا داری داشت (P<0/001). حد اکثر زمان تاخیر به عنوان معیار قابل قبول 300 ثانیه در نظر گرفته شده بود.

این نتایج نشان می دهد عصاره علف چای سبب بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال در مدل استرس بی حرکتی حاد موش های صحرائی نر بالغ نژاد ویستار می شود.