جذب بیولوژیکی سرب و روی از محلول های آبی سنتتیک بوسیله پودر لجن

از آنجایی که روش های موجود جهت جداسازی فلزات سنگین مشکلاتی به همراه دارد، اخیرا تمایل به استفاده از روش جذب بیولوژیکی توسط جاذبهای ارزان قیمت رو به گسترش است. در این تحقیق جذب فلزات سنگین سرب و روی توسط پودر لجن خشک شده حاصل از بسترهای لجن خشک کن تصفیه خانه فاضلاب شهری (بیوجاذب) بررسی شده است. آزمایشات بصورت ناپیوسته با دستگاه شیکر در دمای آزمایشگاهی 20 تا 26 درجه سلسیوس و دور اختلاط 200 دور بر دقیقه با تهیه محلولهای 100 میلی لیتری پودر لجن انجام گردیده است. پساب مورد بررسی در این پژوهش به صورت سنتتیک با محلول های استاندارد سرب و روی تهیه گردیده است. پارامترهای مورد بررسی عبارت از pH اولیه سیستم از 2 تا 6، زمان تماس 5 تا 300 دقیقه، غلظت اولیه یون فلز 50، 100 و mg/l 150و تعیین زمان تعادلی جذب می باشد. پیش تصفیه بیوجاذب شامل خشک سازی، خرد سازی و دانه بندی ذرات بین الک 120 و 230 بوده است. بر اساس نتایج بدست آمده از فرآیند بیوجذب سرب و روی، حداکثر راندمان جذب یون سرب مربوط به غلظت mg/l 150و به میزان 8/98 درصد و در مدت زمان 5 دقیقه و حداکثر راندمان جذب یون روی مربوط به غلظت mg/ l 50 و به میزان 6/35 درصد و در مدت زمان 30 دقیقه بدست آمد. زمان تعادل برای یون سرب 120 دقیقه و برای یون روی 300 دقیقه مشاهده گردید و pH بهینه برای یون سرب و روی به ترتیب 4 و 6 بدست آمد. همچنین دوز بهینه بیوجاذب برای یون سرب و روی به ترتیب g/ l 2 با حداکثر راندمان حذف 7/98 درصد و g/l 4 با حداکثر 7/72 درصد حذف برآورد شده است. ایزوترم جذب فروندلیچ مدل مناسبی برای هر دو فلز بود اما ایزوترم جذب لانگمویر تنها برای فلز روی برازش بسیار دقیقی داشته است و نتایج جذب سرب بسیار دور از آن بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت، پودر لجن دفعی فاضلاب شهری می تواند بعنوان جاذبی در دسترس و بسیار عالی برای حذف سرب بکار گرفته شود و همچنین نیز جاذب مناسبی برای حذف روی از پسابهای با غلظت متوسط باشد به شرط آنکه از لجنی استفاده شود که میزان غلظت روی اولیه آن پایین باشد.