بررسی مقایسه ای اثر روش های مختلف آماده سازی بر استحکام باند بین کامپوزیت مستقیم و کامپوزیت غیرمستقیم در محیط آزمایشگاه

برخی اوقات تعمیر رستوریشن غیرمستقیم روش مناسب تری نسبت به جایگزینی کامل آن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از سایلن در روش های مختلف آماده سازی بر استحکام باند بین کامپوزیت مستقیم و کامپوزیت غیرمستقیم بود.
در مطالعه تجربی- آزمایشگاهی حاضر تعداد 48 مکعب کامپوزیتی غیرمستقیم ساخته و به 4 گروه 12تایی تقسیم شدند. آماده سازی ها شامل (گروه اول: سندبلاست با ذرات اکسید آلومینیوم 50 میکرونی، گروه دوم: سندبلاست و سایلن، گروه سوم: اچینگ با اسید هیدروفلوریک 5/9%، گروه چهارم: اسید هیدروفلوریک 5/9% وسایلن) بود. 500 سیکل حرارتی قبل از پروسه ترمیم اجرا و آماده سازی های سطحی((SB،SB+sil،HF،HF+sil انجام شدند. پس از استفاده از ادهزیو سینگل باند در تمام گروه ها، نمونه ها توسط کامپوزیت مستقیم ترمیم شده، مدت 24 ساعت در دستگاه انکوباتور نگهداری شدند. نمونه ها توسط دستگاه اینسترون شکسته شدند و استحکام باند برشی نمونه ها اندازه گیری گردید. داده ها به مگاپاسکال تبدیل شدند. اطلاعات بدست آمده توسط آنالیز واریانس دو طرفه ارزیابی شدند.
بیشترین استحکام باند برشی در گروه اول با میانگین MPa 85/13 و انحراف معیار 75/2 بدست آمد و کمترین استحکام باند در گروه دوم با میانگین Mpa 43/8 و انحراف معیار 35/1 بود.
طبق نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر آماده سازی توسط سندبلاست اثرات بهتری نسبت به اچینگ با HF داشته، کاربرد سایلن در افزایش استحکام باند موثر می باشد.