مکان یابی بهینه پارکینگ های شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهر آباده)

معضل ترافیک در کلیه شهرها همواره یکی از اساسی ترین مشکلات شهری محسوب می شود و عوامل متعددی مانند بافت شهر، تمرکز کاربری های جاذب جمعیت، آب و هوا و غیره این مشکل را تشدید می کنند. در راستای حل این مشکل راه حل های متفاوتی پیشنهاد می گردد که یکی از آن ها ایجاد پارکینگ در محل هایی است که مشکل ترافیکی شدیدی دارند. شهر آباده در شمال استان فارس به دلیل توسعه خطی، تمرکز کاربری های جاذب جمعیت در مرکز شهر و نیز کم عرض بودن شبکه معابر با معضل شدید ترافیکی روبراست، به طوری که در این بخش شهر چندین محور به صورت یک طرفه در آمده است. پژوهش آن جام شده توصیفی- تحلیلی است که اطلاعات مورد نیاز از منابع متعدد کتابخانه ای، اسنادی و نیز برداشت های میدانی گردآوری شده است. از این رو در این پژوهش ابتدا معیارهای مناسب برای ایجاد پارکینگ مانند نزدیکی به سطوح سرویس پر تراکم، کیفیت مصالح، نوع بنا و... به صورت لایه های اطلاعاتی در محیط GIS تبدیل و بعد از وزن دهی به لایه ها با استفاده از مدل AHP، با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی به پهنه بندی اراضی بخش مرکزی شهر جهت ایجاد پارکینگ پرداخته شد و در نهایت اراضی موجود در این بخش به پنج طیف با درجه مطلوبیت بسیار مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و بسیار نامناسب طبقه بندی گردید. نتایج حاصل از بررسی های میدانی نشان می دهد که پهنه بسیار مناسب با داشتن ویژگی هایی مانند تخریبی بودن بنا، خشت و چوب بودن نوع مصالح و نیز نزدیکی به سطوح سرویس با تراکم بالا، قابلیت بسیار زیادی جهت ایجاد پارکینگ های شهری دارا می باشد و می توانند به عنوان بهترین مکان ایجاد پارکینک در بخش مرکزی شهر آباده به منظور کاهش حجم ترافیک مرکز شهر انتخاب گردند.