بررسی کیفیت شیمیایی آب ورودی به دستگاه دیالیز و مقایسه آن با استاندارد هایAAMI و EPH در بیمارستان22 بهمن گناباد

ورود برخی از ترکیبات شیمیایی موجود در آب دیالیز به بدن بیماران باعث بروز مشکلات بسیار زبادی از جمله مسمومیت های حاد، بیماری های مغزی و استخوانی و غیره می شود. لذا رعایت استانداردها برای آب دیالیز حیاتی است. این تحقیق به منظور بررسی کیفیت شیمیایی آب مصرفی در فرایند دیالیز و بررسی سیستم های تصفیه آب مراکز دیالیز صورت گرفت.
پژوهش حاضر مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بر روی66 نمونه شامل آب دستگاه های مورد استفاده در واحدهای دیالیز در بیمارستان 22 بهمن شهر گناباد انجام شد. نمونه بعد از برداشت و انتقال به آزمایشگاه با استفاده از دستگاه فلیم فتومتر و DR4000 مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل صورت گرفت و برای هرکدام مقدار p<0/05 در نظر گرفته شد.
در این مطالعه میانگین تمامی ترکیبات اندازه گیری شده کمتر از استاندارد بود و با مقادیر استاندارد اختلاف معنی داری داشت. در تمامی نمونه های اندازه گیری شده، عناصر و ترکیباتی مثل سدیم، پتاسیم، فلوراید و نیترات کمتر از حد استاندارد بود، اما فقط غلظت کلسیم که بیان کننده سختی موقت بوده از حد استاندارد بالاتر بود.
نتایج این مطالعه نشان داد میانگین تمامی ترکیبات اندازه گیری شده کمتر از حد استاندارد بوده است که نشان از کیفیت خوب آب دیالیز این بیمارستان دارد اما بالاتر بودن مقادیر عنصری کلسیم از حد استاندارد در برخی نمونه ها نیاز به پایش بیشتر آب دیالیز را نشان می دهد.