بررسی اثر تستوسترون بر میانگین غلظت عامل رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و عامل رشد فیبروبلاستی بازی (bFGF) در رت های ویستار نر

رگ زایی پدیده ای تعیین کننده در درمان بیماری های قلبی است. هدف از این مطالعه، تعیین اثر تستوسترون بر روی غلظت عامل رشد مشتق از پلاکت و عامل رشد فیبروبلاستی بازی به عنوان عوامل محرک رگ زایی در خون رت های نر بود.
در این مطالعه ی تجربی، 24 عدد رت نر به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت عمل جراحی شم (ایجاد برش جراحی بدون دستکاری) و گروه های دوم و سوم و چهارم تحت عمل ارکیدکتومی قرار گرفتند. به گروه اول و دوم روزانه ml 1/0 روغن کنجد (به عنوان دارونما)، به گروه سوم mg/kg/day 1 تستوسترون و به گروه چهارم mg/kg/day 5 تستوسترون روزانه تزریق شد. پس از 21 روز تزریق، غلظت سرمی عوامل PDGF (Platelet derived growth factor) و bFGF (Basic fibroblastic growths factor) در خون رت ها اندازه گیری شد.
میانگین غلظت سرمی PDGF رت های تیمار شده با mg/kg/day 5 تستوسترون، نسبت به رت های ارکیدکتومی تیمار شده با روغن کنجد و mg/kg/day 1 تستوسترون بیشتر بود (050/0 > P). همچنین غلظت bFGF در خون گروه دریافت کننده ی mg/kg/day 1 تستوسترون کمتر از سایر گروه ها بود (050/0 > P).
کاهش تستوسترون باعث کاهش PDGF می شود و ممکن است از این طریق به صورت بالقوه در کاهش توان آنژیوژنز موثر باشد. تغییر غلظت تستوسترون تاثیری بر تغییر غلظت سرمی bFGF ندارد.