ارتباط بین سیمای لیپیدی سرم خون با مقادیر تستوسترون و ساختار بافتی بیضه در بز

مطالعات قبلی نشان داده اند که افزودن مکمل های غذایی محتوی اسیدهای چرب غیراشباع مناسب به جیره می تواند موجب افزایش اسپرماتوژنز و بهبود کیفیت اسپرماتوزوئید شود. به منظور بررسی ارتباط بین لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم خون با فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه، از 30 راس بز نر که به سه گروه مساوی یکساله، دوساله و سه ساله تقسیم بندی شده بودند، نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. برای اندازه گیری غلظت سرمی کلسترول و تری گلیسرید تام از روش آنزیمی، برای اندازه گیری لیپوپروتئین ها از روش رسوب دهی و برای اندازه گیری هورمون تستوسترون از روش رادیوایمونواسی استفاده شد. جهت بررسی هیستومورفومتریک، مقاطع پارافینی 5 میکرونی تهیه و با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیلی آماری قرار گرفتند (05/0 ≤p). نتایج نشان داد که میزان سرمی کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-c و LDL-c در سنین مختلف اختلاف آماری معنی دار با یکدیگر ندارد. مقادیر HDL-c، تستوسترون، مساحت لوله های اسپرم ساز، مساحت بافت بینابینی، قطر لوله های اسپرم ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایا،تعداد و قطر سلول های لیدیگ و تعداد اسپرماتید از سن یک سالگی تا دو سالگی افزایش و از سن دو سالگی تا سه سالگی کاهش معنی دار نشان داد. میزان سرمی HDL-c با تعداد سلول های لیدیگ بیضه و همچنین مقادیر تستوسترون همبستگی مثبت داشت. همچنین مقادیر سرمی تری گلیسرید با میزان ارتفاع اپیتلیوم زایای بیضه همبستگی منفی داشت. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش مقادیر سرمی HDL-c و تری گلیسرید به ترتیب دارای اثرات مفید و آسیب رسان بر روی فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه در بزهای نر بومی استان ایلام می باشد.