اثر عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوایل دوره ی رشد بر عملکرد و هورمون های تیروئیدی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

بخش اعظم تولیدات طیور در دنیا به مناطق خشک و گرمسیری اختصاص دارد که این مناطق دارای طول روز بلند و با دمای بیش از 30 درجه ی سانتی گراد دارند. بدیهی است که در چنین شرایطی، یکی از مهم ترین مشکلات صنعت طیور تنش گرمایی بوده که از یک طرف کاهش تولید و از طرف دیگر افزایش مرگ و میر در گله را در پی خواهد داشت. در این تحقیق تاثیر عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوایل دوره بر عملکرد و سطوح هورمون های تیروئیدی خون جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور 300 قطعه جوجه ی گوشتی سویه ی کاب در 4 تیمار آزمایشی و در قالب مدل آماری به صورت فاکتوریل 2×2 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمار ها شامل گروه عادت دهی گرمایی، محدودیت غذایی، عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی و گروه شاهد بودند. عادت دهی گرمایی در روز 3 (در دمای 2±38 درجه ی سانتی گراد) و محدودیت غذایی از روز 7 تا 14 (از ساعت 10 تا 17) اعمال شد. در اواسط و اواخر دوره ی پرورش (26 و 40 روزگی) سنجش هورمون های تیروئیدی صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد عادت دهی گرمایی باعث بهبود افزایش وزن در شرایط تنش گرمایی نسبت به تیمار شاهد می شود (05/0p<). اعمال محدودیت غذایی و عادت دهی گرمایی تاثیر معنی داری بر میزان کاهش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی در هنگام تنش گرمایی نداشت. عادت دهی گرمایی باعث افزایش میزان غلظت T3 و نسبت T3/T4 در 26 روزگی شد (05/0P<). محدودیت خوراک باعث کاهش سطوح T3 و نسبت T3/T4 در 26 روزگی شد و در 40 روزگی سطح T3 خون را افزایش داد (05/0P<). در مجموع، عادت دهی گرمایی در سه روزگی از طریق تغییر در متابولیسم هورمون های تیروئید باعث بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در کل دوره ی پرورش شد.