پاسخ ژنوتیپ های بادام به تنش اسمزی در شرایط درون شیشه ای

خشکی از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید محصولات گیاهی در دنیا است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی پاسخ پنج ژنوتیپ بادام و هیبرید هلو × بادام GF677 به تنش اسمزی درون شیشه ای و غربال تحمل به خشکی انجام شد. در این راستا ریزنمونه-های این گیاهان در محیط کشت MS تحت تنش اسمزی پلی اتیلن گلیکول (PEG - صفر، 5/3 و 0/7 درصد وزنی) قرار داده شدند. افزایش سطح PEG در محیط کشت به صورت معنی داری وزن تر و شاخص های رشد برگ ریزنمونه ها را کاهش داد. غلظت کلروفیل، آنتوسیانین ها و کاروتنوئیدها نیز در شرایط تنش اسمزی به صورت معنی داری کم شد. ژنوتیپ های ’‛B-124، ’سپید’، ’مامایی‛ و ’فرگنس‛ در شرایط تنش اسمزی رشد محدودتر و ریزش برگ بیشتری داشتند. محتوای آب برگ، پایداری غشاء سلولی و غلظت رنگیزه ها در برگ ژنوتیپ های ’سوپرنوا‛ و GF677 تحت شرایط تنش اسمزی به صورت معنی داری بیشتر از سایر ژنوتیپ ها بود. داده های به دست آمده نشان دادند که کاروتنوئیدها و آنتوسیانین ها احتمالا در حمایت از بادام در مقابل تنش اسمزی نقش دارند. ژنوتیپ های بادام بر اساس پاسخ به تیمارهای تنش اسمزی به صورت متحمل (’سوپرنوا ‛و GF677)، نیمه حساس (‘B-124’ و ’سپید‛) و حساس به خشکی (’مامایی‛ و ’فرگنس‛) طبقه بندی شدند.