تاثیر آلفامیون و بیومین بر روی ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی مرغ گوشتی

تاثیر آلفامیون و بیومین بر روی ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی مرغ گوشتی امروزه مواد پربیوتیک و سین بیوتیک به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک جهت افزایش رشد، به طور گسترده ای در مرغداری های مدرن استفاده می شوند. یکی از راه های افزایش اثرات پروبیوتیک ها ترکیب دو پروبیوتیک و پربیوتیک به عنوان سین بیوتیک می باشد که به وسیله بهبود بقاء و جایگزین نمودن میکروب های مکمل جیره در لوله گوارش، اثرات مفیدی در میزبان دارد. به این منظور در این مطالعه 125 جوجه گوشتی یک روزه در 3 گروه تقسیم شدند: 1) گروه کنترل، فقط با جیره پایه تغذیه شدند، 2) گروه آلفامیون، علاوه بر جیره پایه به میزان 5/0 کیلوگرم در یک تن آلفامیون دریافت کردند و 3) گروه بیومین، علاوه بر جیره پایه به میزان 1 کیلوگرم در یک تن بیومین دریافت کردند. در انتهای 42 روزگی، برای مطالعات هیستومورفومتریک، 15 جوجه (5 جوجه از هر گروه) به طور تصادفی انتخاب گردیدند. نمونه گیری از قسمت های مختلف روده کوچک (دوازدهه، تهی روده و ایلئوم) و لوزه سکومی انجام و جهت ثبوت در ماده ثبوتی فرمالین 10% قرار داده شدند. سپس به روش معمول تهیه مقاطع پارافینی، برش هایی به ضخامت 5 تا 6 میکرومتر تهیه و مورد رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که هر چند آلفامیون و بیومین اثرات بهبودی معنی داری بر ساختار هیستومورفومتری روده کوچک (به ویژه دوازدهه) و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی دارند، لیکن بیومین دارای اثرات بهبودی معنی دارتری می باشد. به طوری که ارتفاع و ضخامت کرک ها، تعداد سلول های جامی شکل، تعداد و عمق کریپت های روده ای، تراکم و وسعت بافت لنفوئیدی لوزه سکومی در گروه بیومین به طور معنی دارتری افزایش می یابد (P<0.05). نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که می توان آلفامیون و بیومین به عنوان مکمل های غذایی جانشین آنتی بیوتیک ها جهت بهبود ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی ضمیمه آن مورد توجه قرار گیرند.