تحلیل محتوای کیفی نظریه ارتباط گرایی و ارائه الگوی مفهومی طراحی زیست بوم های یادگیری

هدف این پژوهش، بررسی کیفی مولفه های یاددهی و یادگیری نظریه ارتباط گرایی و ارائه الگوی مفهومی برای طراحی محیط های یادگیری ارتباط گرا است.
روش پژوهش حاضر، تحلیل محتوای کیفی Mayring است، به این صورت که ابتدا چند سوال اساسی درباره الگوهای طراحی آموزشی مطرح شد که عبارتند از: الف) اجزاء تشکیل دهنده آموزش در نظریه ارتباط گرایی کدامند؟ ب) ترتیب و توالی اجزاء آموزش در نظریه ارتباط گرایی به چه شکل است؟ ج) روش های ارائه و ارزشیابی آموزش در نظریه ارتباط گرایی کدامند؟ سپس با استفاده از مبانی نظری ارتباط گرایی جنبه های تحلیل، مقوله های اصلی و زیر مقوله های پاسخ سوالات مشخص شد و در نهایت با کدگذاری مقوله های اصلی از مقوله های فرعی تفکیک شده و الگوی مفهومی طراحی زیست بوم های یادگیری بر مبنای یافته های پژوهش طراحی گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اسناد و مدارک معتبر نظریه ارتباط گرایی از سال 2004 تا سال 2012 تشکیل می دهد که تعداد آنها 540 منبع بود. محتوای این منابع به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیده و مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج تحلیل منجر به تشخیص مولفه های یادگیری نظریه ارتباط گرایی شد که با تحلیل و ترکیب مولفه های اصلی، الگوی طراحی زیست بوم های یادگیری در قالب هشت مولفه اصلی شامل تحلیل و اعتباربخشی، طراحی شبکه و زیست بوم، هدف گذاری- ایجاد علاقه مشترک، تسهیل جریان دانش، توانمندسازی شبکه، بازتولید یا باز ترکیب، بازخورد- ارزشیابی و هدف گذاری مجدد ارائه شد.
الگوی طراحی زیست بوم های یادگیری در قالب طراحی آموزشی خرد و کلان مطرح شده است و قابلیت آن را دارد تا در محیط های حضوری، برخط و ترکیبی به کار گرفته شود.