اثرات پلاسمای غنی از پلاکت بر تزاید و تمایز به استئوبلاست در سلولهای بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی
پیش
سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) کشت داده شده در محیط آزمایشگاه در بسیاری از مطالعات بالینی مورد استفاده قرارگرفته اند. اما هنوز نگرانی هایی درباره شرایط کشت در محیط آزمایشگاه وجود دارد. یکی از این نگرانی ها مربوط به استفاده وسیع از سرم جنین گاو (FBS) در محیط کشت است. پلاسمای غنی از پلاکت انسانی (hPRP) گزینه ی جایگزین برایFBS است. در این مطالعه اثر hPRP بر تزاید و تمایز به استئوبلاست در سلول های بنیادی مزانشیمی بررسی شده است.
سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی(hADSC) استخراج و کشت داده شدند. سلول ها بعد از پاساژ سوم توسط فلوسایتومتری تعیین ماهیت شده و برای آزمایشات بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. عوامل رزازورین (Resazurin) و آلیزاین رد (Alizarin red) به ترتیب برای بررسی تزاید و تمایز به استئوبلاست استفاده شدند.
کشت به وسیله hPRP باعث افزایش معنادار در تزاید سلول نسبت به گروه کنترل گردید (001/0P<). تزاید سلولی در گروه 15% hPRP نسبت به گروه 10% hPRP نیز به طور معناداری بالاتر بود (05/0P<). علاوه بر این hPRP نسبت به FBS باعث تمایز استئوژنیک کمتری شد (001/0P<) اما مقدار مینرالیزاسیون در مقایسه با گروه کنترل منفی قابل قبول بود(001/0P<).
این نتایج نشان می دهد hPRP نه تنها می تواند باعث بهبود تزاید سلولی گردد، بلکه می تواند منبع مناسبی از فاکتورهای رشد در مراحل تمایز دادن سلول های بنیادی به استئوبلاست در اهداف بالینی است. به هر حال برای استفاده بالینی از hPRP تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.